Image

Organy

Image

Głosy- 26

Klawiatury - 2+P

Traktura gry - elektryczna

Traktura rejestrów - elektro-pneumatyczna

 

Prospekt

Instrument wybudowała firma Späth w 1960 roku. Organy sprowadzono z Niemiec w czerwcu 2008 roku staraniem ks. proboszcza Adama Lenarta, i zmontowane od września do grudnia 2008 r. Pierwszy raz zagrały na pasterce w 2008 roku. Podczas montażu wymieniono  elementy filcowe (na klapach) i skórzane oraz okładziny klawiatur, a także wykonano na nowo instalację elektryczną. Instrument posiada wiatrownice klapowo-zasuwowe i jest zasilany powietrzem za pomocą dwóch dmuchaw. Prospekt w środkowej części grający; piszczałki po lewej stronie (patrząc od ołtarza) należą do pierwszej oktawy głosu Oktavbass 8' (10 piszczałek), a po prawej -  do drugiej oktawy  głosu Prinzipalbass 16' (10 piszczałek). Manuał II umieszczony w szafie ekspresyjnej. Sterowanie żaluzją II manuału - elektryczne.

 

Montaż, intonacja i strojenie: organmistrz Lech Skoczylas z Krakowa

Instalacja elektryczna i bieżąca opieka techniczna: Piotr Antos

Projekt prospektu: Marek Cholewka

Wykonanie elementów drewnianych i montaż prospektu: Kazimierz Wawro i Andrzej Wawro

 

Stół gry
DYSPOZYCJA ORGANÓW
 
Manuał I
1. Quintadena 16'
2. Prinzipal 8'
3. Rohrflöte 8'
4. Oktav 4'
5. Blockflöte 4'
6. Quinte 2 2/3'
7. Waldflöte 2'
8. Mixtur 4 fach
9. Trompete 8'
Manuał II
1. Holzflote 8'
2. Salicjonal 8'
3. Prinzipal 4'
4. Nachthorn 4'
5. Prinzipal 2'
6. Nasard 1 1/3'
7. Cymbel 3 - 4 fach
8. Fagott 16'
9. Schalmei 4'

Dzwonki
Tremolo
Pedał
1. Prinzipalbass 16'
(otwarty)
2. Subbass 16'
3. Oktavbass 8'
4. Gedecktbass 8'
5. Choralbass 4'
6. Hintersatz 4 fach
7. Posaunesatz 16'
8. Clarine 4'
Połączenia: II-I, II-P, I-P
Urządzenia dodatkowe: pedał crescendo, dwie wolne kombinacje, generalny wyłącznik głosów językowych

 

 

Inicjatywa budowy organów w kościele w Brzeźnicy pojawiła się pod koniec 2007 roku. Ks.Proboszcz Adam Lenart wraz z Radą Parafialną podjęli decyzję o rozpoczęciu zbiórki funduszy. W założeniach miał to być instrument używany, sprowadzony z Niemiec Nie zdecydowano się na nowy, gdyż koszt jego budowy mógłby wynieść około 1 mln złotych, z drugiej strony nie byłoby możliwości budowy dużego instrumentu o trakturze mechanicznej przy zachowaniu dużej powierzchni użytkowej chóru. Zostało wybrane rozwiązanie tańsze, równie dobre. W ostatnich latach w wielu kościołach pojawiły się instrumenty używane co jest dobrą alternatywą dla wielu parafii.

W czerwcu 2008 otrzymałem informację od niemieckiego pośrednika pana Andreasa Ladach’a, iż jest do kupienia instrument spełniający nasze założenia. Wraz z panem Lechem Skoczylasem – krakowskim organmistrzem oraz panem Kazimierzem Wawro – przedstawicielem rady parafialnej udaliśmy się do Niemiec w celu zapoznania się z instrumentem. Po gruntownych oględzinach i powrocie do Polski, oferta została przedstawiona Radzie Parafialnej oraz księdzu Proboszczowi – podjęto decyzję o zakupie tego instrumentu.

Organy pierwotnie wybudowane zostały w 1960 roku przez niemiecką firmę organmistrzowską „Spaeth”, o czym świadczy oryginalna tabliczka na kontuarze „Gebr. Spaeth Opus 706 Ennetach-Mengen 1960”, traktura gry elektryczna, traktura rejestrowa elektro-pneumatyczna, 26 głosów z czego 5 głosów językowych, II manuał zamknięty w tzw. szafie ekspresyjnej. Znajdowały się w niemieckim kościele w miejscowości St.Ingbert. Umiejscowione były w dwóch symetrycznych szafach po bokach chóru z centralnie umiejscowionym między nimi kontuarem. Już w trakcie naszych oględzin rozpoczął się demontaż instrumentu i na początku czerwca 2008 roku został on przywieziony do naszej parafii. Montaż rozpoczął się końcem września 2008 i trwał do połowy grudnia 2008 – pierwszy raz organy zagrały na Pasterce w 2008r.

W ciągu trzech miesięcy zostały wymienione elementy filcowe, skóry na klapach, uszczelnienia na wiatrownicach, wykonano nową instalację elektryczną w całych organach, wyczyszczono wszystkie piszczałki jak i elementy traktury rejestrowej, wymieniono uszkodzone elektromagnesy, wykonano nowe płaszcze w miechach. Cały instrument został umiejscowiony we wnęce jaka znajdowała się na chórze, a wysunięty prospekt stanowi tylko niewielką część całych organów. II manuał umieszczony jest na wysokości 3 metrów ponad posadzką chóru, w szafie ekspresyjnej której żaluzja jest sterowana elektrycznie. Do zasilania instrumentu zastosowano pierwotnie dwie dmuchawy elektryczne i tak też pozostało. Piszczałek w organach jest około 1650 sztuk, z czego najwyższa ma 5 metrów wysokości, a najmniejsza około 1 cm (licząc długość samego korpusu).

Kontuar został odnowiony w warsztacie pana Kazimierza i Andrzeja Wawro. Wykonali oni również całą stolarkę prospektu – tą widoczną część organów, jak i wiele elementów wewnątrz. Piszczałki prospektowe wykonane są z miedzi – w środkowej części znajduje się 20 grających piszczałek. Pozostałe 33 ze środkowej i bocznych części są niegrające. Wszystkie niegrające piszczałki zostały zamówione u piszczałkarza gdyż pierwotnie nie znajdowały się w organach, a wymagane były do wykonania prospektu zgodnie z projektem krakowskiego architekta pana Marka Cholewki. Rzeźby wykonał pan Janusz Wątor, a złocenia pan Konrad Ossoliński.

Przy wielu pracach pomagał pan Bronisław Morek, nasz pan kościelny – między innymi przy pracach wysokościowych. Również liczne grono parafian których nie sposób wymienić z nazwiska pomagało przy rozładunku instrumentu, wniesieniu do kościoła i wciąganiu na chór – co też było zadaniem nie łatwym, a dzięki ich pomocy zostało wykonane w mgnieniu oka.

Brzeźnickie organy w chwili obecnej są największym instrumentem w dekanacie jak i w okolicy – a według organmistrza p.Lecha Skoczylasa niejedna krakowska parafia nie może się poszczycić tej klasy instrumentem. Przy odpowiedniej konserwacji, regularnych przeglądach będą służyć wiele lat. Zadbano nie tylko o stronę brzmieniową instrumentu – która według Komisji Muzyki Archidiecezji Krakowskiej idealnie pasuje do tego kościoła, jak też o wysoki poziom techniczny, a przede wszystkim o piękny prospekt który już sam mówi o wartości artystycznej i brzmieniowej brzeźnickich organów.

 

Opracował: Piotr Antos